Archiwum kategorii: Copywriting
Szkolenie „Storytelling w praktyce” – Odcinek 2
Szkolenie „Storytelling w praktyce” – Odcinek 1
Podcast (Odcinek 16) – Występy nad trumną
O powstaniu niniejszego wpisu zadecydowało kilka „życiowych” sytuacji oraz rozmów z kontaktującymi się ze mną zleceniodawcami. Chciałbym zabrać głos ustosunkowujący się do pewnego, dość delikatnego, tematu.
Wiele osób uważa, że chwile ostatniego pożegnania to czas, w którym nie powinno się myśleć o artystycznych występach w kaplicy, kościele, nad grobem. Zaznaczają, że jest to moment refleksji, a przede wszystkim smutku i żałoby.
Nie do końca podzielam ich opinię.
Rozpatrując temat od strony uczestnika pogrzebów. Czyż nie zwracamy uwagi na wygląd wiązanki lub wieńca – upominając kwiaciarkę by kwiaty były świeże, ułożone w sposób odpowiadający naszym wymaganiom, tworząc swoiste dzieło sztuki? To samo jest z osobistym wyglądem. Wszak doniosłość chwili wymaga schludnego i przemyślanego doboru ubrania, oraz stylizacji włosów czy paznokci (pisząc ten fragment notki od razu przywołałem w pamięci sytuacje z pogrzebów, gdy wybrani uczestnicy uroczystości zerkali po sobie oceniając, niczym na pokazie designerskim, kreacje innych osób).
Natomiast komponenty takie jak: ustawienie świec, wystrój kaplicy lub kościoła, sposób śpiewu organisty, treść kazania wygłaszanego przez kapłana itd., są przecież niezbędnikiem, oddającym zarówno powagę i wzniosłość sytuacji, jak też pozwalającym rodzinie ukoić żal po stracie bliskiego. A to czy uznamy je za „nasycone niepotrzebnym artyzmem” jest tylko naszą subiektywną oceną.
Rozpatrując temat od strony osoby piszącej teksty na zlecenie. Po opublikowaniu artykułu o napisach na szarfach, w każdym miesiącu wzrosła liczba zapytań w sprawie szarfy, nekrologu lub mowy pogrzebowej. Jest to dowód, że opublikowane treści były wartościowe.
Od tego czasu pojawiły się również liczne zlecenia dotyczące tekstów pogrzebowych – mowy, wspomnienia, kondolencje. Owe zadania były dla mnie zaskoczeniem. Podobnie jak większość społeczeństwa klasyfikowałem je jako bardzo osobiste, a więc pisane indywidualnie, bez powierzania copywriterowi. Okazało się inaczej, z czego bardzo się cieszę.
Na koniec skłaniam się ku osobom unikającym artyzmu w obrządku pogrzebowym. Chciałbym zwrócić uwagę na to, że należy we wszystkim zachować umiar. Zarówno kontrowersyjna kreacja, zbyt nowoczesny wieniec pogrzebowy, czy też teksty stworzone w sposób niestosowny do uroczystości mogą nie tylko wywołać u innych uczestników uczucie konsternacji, ale także niepożądanego uśmiechu.
Podcast (Odcinek 15)- Nekrologi
Wiele osób kojarzy nekrolog z tradycyjnym zawiadomieniem o śmierci i pochówku konkretnej osoby. Jednak w kulturze pogrzebu, oprócz popularnego nekrologu informacyjnego, możemy wyróżnić nekrologi: pożegnalne, kondolencyjne, dziękczynne, czy też rocznicowe.
Przyjrzyjmy się ich charakterystyce.
Zacznijmy od wyjaśnienia dwóch terminów nekrolog i klepsydra. W Słowniku języka polskiego PWN znajdujemy objaśnienie:
nekrolog – zawiadomienie o śmierci podane do ogólnej wiadomości, zawierające informacje dotyczące pogrzebu zmarłego oraz zwykłe dane o jego życiu i działalności; także: wspomnienie pośmiertne.
klepsydra – plakat zawiadamiający o czyjejś śmierci i pogrzebie.
Przejdźmy do tekstów.
Nekrolog informacyjny, jak wspomniałem powyżej, jest najbardziej rozpoznawalny. Wszystko to przez jego obecność w przestrzeni publicznej – znajdujemy ten rodzaj zawiadomienia o śmierci między innymi w: gazetach, Internecie, czy innych nośnikach informacji.
Składa się z trzech / czterech części:
1. Otwarcia komunikatu
Jest to rozpoczęcie nekrologu. Można wybrać formę odznaczającą się wzniosłością, na przykład:
Z głębokim bólem i żalem zawiadamiamy o…
Z żalem zawiadamiamy, że w dniu…
Pełni bólu i żałoby zawiadamiamy, że…
lub z niej zrezygnować, przechodząc do kolejnej części.
2. Informacji o śmierci
Tu podajemy informację o zmarłej osobie. Wraz z imieniem, nazwiskiem, wiekiem, datą zgonu mogą pojawić się tu informacje dotyczące stanowiska, nadanych tytułów i odznaczeń:
… w wieku 90 lat zmarł Jan Kowalski
… dnia 27.08.2012 odeszła nasza Żona, Mama, Ciocia ŚP Janina Kowalska
… w wieku 40 lat zmarł Prof. Jan Kowalski, pracownik Uniwersytetu w …, zasłużony członek Komisji …
3. Daty i miejsca wystawienia ciała, nabożeństwa/mszy oraz pogrzebu.
Pogrzeb odbędzie się w dniu 29.08.2012 o godzinie 10:00, w Białymstoku, na Cmentarzu Farnym.
Nabożeństwo żałobne zostanie odprawione w Kościele Ewangelicko – Augsburskim przy ul …… , dnia 27.08.2012 o godzinie 10:00, skąd nastąpi odprowadzenie do grobowca rodzinnego na Cmentarzu Miejskim.
Wystawienie ciała w Domu Pogrzebowym przy ul…… odbędzie się dnia 27.08.2012od godz. … do dnia30.08. do godz. ….. Wyprowadzenie ciała z Domu Pogrzebowego dnia 30.08. o godzinie 9.00. Nabożeństwo Żałobne odprawione zostanie w kościele św. Ducha dn. 30.08. o godz. 9.15, skąd nastąpi odprowadzenie na Cmentarz Farny.
4. Informacja o zawiadamiającym/nadawcy
O czym powiadamiają pogrążeni w żalu Żona, Syn i Córka
O czym powiadamia pogrążona w smutku i żałobie Rodzina
O modlitwę i wspomnienie prosi Żona
W tym miejscu można dodać piątą część nekrologu – informację odnoszącą do szczegółów przebiegu uroczystości, na przykład:
Podczas nabożeństwa odbędzie się zbiórka pieniędzy na Hospicjum….
Proszę o nieskładanie kondolencji.
Nekrolog pożegnalny jest tekstem pod którym podpisują się przyjaciele zmarłego, jego rodzina, koleżanki oraz koledzy z pracy. Pełni on rolę ostatniego pożegnania, a także ma na celu poinformowanie społeczności o śmierci danej osoby i złożenie kondolencji pogrążonej w żalu rodzinie.
Z żalem żegnamy Jana Kowalskiego. Wieloletniego pracownika Zakładów…… Koledzy i Koleżanki
20 sierpnia2012 roku zmarł Jan Kowalski, pisarz, pedagog. Niestrudzony bojownik o wartości chrześcijańskie i myśl humanistyczną. Zostanie z nami. Zespół i Dyrekcja
Natomiast nekrolog kondolencyjny jest adresowany do rodziny zmarłego, a jego autorami są osoby znające ową osobę.
Wyrazy głębokiego współczucia Koleżance Kasi z powodu śmierci Mamy składają……
Naszej Koleżance Joli Kowalskiej oraz Jej Bliskim składamy szczere wyrazy współczucia z powodu śmierci Męża. Przyjaciele z ……
Rzadziej spotykane są nekrologi dziękczynne oraz rocznicowe. Treść pierwszego stanowi podziękowanie, skierowane od rodziny zmarłego do uczestników uroczystości pogrzebowych, w którym dziękują za pamięć i modlitwę.
Dziękujemy za udział w ostatniej drodze Jana Kowalskiego. Prosimy o modlitwę za jego duszę. Rodzina
Natomiast drugi rodzaj nekrologu ma na celu przypomnienie o śmierci danej osoby oraz informację o nabożeństwie.
W dziesiątą rocznicę śmierci ŚP Jana Kowalskiego, dnia 12.08.2012 o godzinie 16:00 zostanie odprawiona Msza św. rocznicowa, na którą zapraszają życzliwi pamięci Zmarłego.
1.09. minie druga rocznica śmierci Jana Kowalskiego. Msza św. za duszę zmarłego odbędzie się w Kościele…. przy ul. ….. . Bóg zapłać za modlitwę. Żona i synowie
Podcast (Odcinek 14) – Z ostatnim pożegnaniem – jak napisać tekst na szarfie pogrzebowej?
W ostatnich miesiącach brałem udział w kilku uroczystościach pogrzebowych. Obserwując ich przebieg, niezależnie od regionu Polski, w którym się odbywały, doszedłem do wniosku, że warto poświęcić uwagę kilku rodzajom tekstów- omawiając je na niniejszym blogu.
W dzisiejszym wpisie poruszę temat zawartości szarf, nieodłącznego elementu wieńców pogrzebowych. Natomiast w kolejnych przyjrzę się budowie nekrologu oraz mowy pożegnalnej.
Jaki więc napis umieścić na szarfie pogrzebowej?- z takim pytaniem zwróciłem się do białostockiej kwiaciarni Viktoria.
Każda szarfa dzieli się na dwie części, usłyszałem, to właśnie na nich umieszczamy tekst. Obowiązuje prosty schemat- w pierwszej wstawiamy informację skierowaną do zmarłego, w drugiej znajduje się „adnotacja” o nadawcy. Na przykład:
(1)Kochanemu mężowi – (2)Żona
(1)Kochanemu Tatusiowi- (2)Syn z żoną i dziećmi
(1)Kochanej Mamusi i Babci-(2)Córka z Natalką
(1)Ukochanemu Dziadkowi – (2)Tomek z żoną
(1)Najukochańszemu synowi- (2)Rodzice, żona i dzieci
(1)Z ostatnim pożegnaniem-(2)Nauczyciele i Rada Rodziców
(1)Naszemu koledze- (2)Pracownicy firmy …..
(1)Tacie naszej koleżanki- (2)Pracownicy firmy ….
(1)Z ostatnim pożegnaniem- (2)Przyjaciel Marek
Układając tekst należy pamiętać o jego prostocie. Najlepiej napis ograniczyć do 4-5 wyrazów. Wtedy na pewno zmieści się on na jednej szarfie, no i będzie łatwiejszy do rozczytania.
A co jeśli ktoś uprze się i postanowi zamieścić na szarfie wieńca kilka zdań?
Pracownik kwiaciarni pamięta tylko jedno takie zamówienie. Chodziło o epitafium- na tyle długie, że użyto trzech szarf. Na szczęście, wspomina, że wieniec był sporych rozmiarów i dekoracja nie zasłoniła kwiatów.
Podcast (Odcinek 13) – Kolorując litery
Wyobraź sobie salę, w której za chwilę rozpocznie się pisemny egzamin dojrzałości. Wszyscy uczestnicy są ubrani w jednolite ciemne stroje, no prawie wszyscy. W środkowym rzędzie, gdzieś tak w połowie, siedzi dziewczyna w jaskrawej żółtej sukience. Jak sądzisz, na kim najczęściej będzie skupiał się wzrok pilnujących nauczycieli?
Teraz przenieśmy kobietę w owej rażącej oczy sukience do pomieszczenia w urzędzie statystycznym, w którym jej podanie o pracę rozpatruje dyrektor o konserwatywnych poglądach. Gdy tylko przekracza ona próg, mężczyzna upewnia się, że przyszła ubiegać się o etat.
A co by było, gdybyśmy zmienili lokalizację na agencję organizującą eventy, a dyrektora na młodego mężczyznę cechującego ekstrawertycznym stylem bycia?
Jak zauważyłeś jaskrawy kolor w każdej sytuacji spełnił inną rolę. W pierwszej tylko przyciągał uwagę odbiorcy, w drugiej przyciągał uwagę i mógł zaszkodzić w otrzymaniu pracy, natomiast w ostatniej przyciągał uwagę oraz świadczył na korzyść właścicielki sukienki.
Podobnie jest z tekstem.
Jeżeli w czarno-białym materiale pojawi się wyróżniający się jaskrawym kolorem akapit, na pewno zostanie zauważony przez czytelnika. Analogicznie zadziałają podkreślenia markerem.
Zwrócenie uwagi na dany fragment to nie wszystko. Z pewnością słyszałeś, że barwy wpływają na emocje. Możesz to wykorzystać w doborze ustawień czcionki oraz otaczającego ją tła. Spójrzmy na możliwości jakie dają najważniejsze kolory.
zielony– uspokaja, stabilizuje wewnętrzny nastrój, pozwala się odprężyć;
niebieski– wycisza i uspokaja, ale też pobudza do pracy;
żółty– pobudza pracę mózgu- wpływa na logiczne myślenie oraz pamięć;
czerwony– energetyzuje i świetnie nadaje się do wzbudzenia emocji;
biały– harmonizuje i uspokaja;
czarny– niesie za sobą stanowczość i pewność siebie.
Rozpoczynając zabawę z kolorowaniem liter i ich otoczenia należy pamiętać o zasadzie- co za dużo to nie zdrowo. Dlatego wystrzegaj się stosowania barw pobudzających lub uspokajających na obszarze całego materiału. Chyba, że celowo chcesz zdenerwować lub uśpić czytelnika.
Ważną rolę odrywają tu walory estetyczne. Tęczowe akapity zamiast zacząć działać, zdekoncentrują odbiorcę (dlatego warto ograniczyć się do 2-3 kolorów na stronę). Podobnie zły dobór barw może spowodować wtopienie się liter w tło- co bardzo utrudnia przeczytanie nawet krótkiego materiału. Dlatego warto tu kierować się zmysłem artystycznym oraz zdroworozsądkowym sposobem myślenia.
Podcast (Odcinek 12) – Przepraszam, czy ten tekst jest trudny?- Gunning Fog Index
Dziś o narzędziu, o którego przydatności przekonałem się do dopiero po pięciu latach.
Pierwszy raz ze współczynnikiem mglistości spotkałem się w 2005 roku. Wtedy to otrzymałem wiadomość od jednej z redakcji, bym poprawił tekst wykorzystując Fog Index (FI). Podobno materiał był za trudny dla odbiorców.
Nie znałem pojęcia, więc rozpocząłem poszukiwania. Wizyta w bibliotece (mieszkając w akademiku musiałem korzystać z sieci dostępnej na uczelni) rozwiązała wszystko.
Fog Index (autorstwa Roberta Gunning`a) okazał się narzędziem wykorzystywanym do sprawdzania trudności odbioru tekstu. Wystarczyło wykonać kilka obliczeń i już miało się gotowy wynik. Zadowolony z odkrycia, snułem wielkie plany dotyczące możliwości jego wykorzystania. Rozpocząłem wyliczenia.
Okazało się, że niemal wszystkie moje teksty są zbyt skomplikowane dla przeciętnego czytelnika. Stąd wyżej wymieniony artykuł poprawiłem na oko- starając się wyjaśniać wszystkie zawiłości oraz trudne pojęcia.
A Fog Index? Postanowiłem nie zaprzątać głowy czymś, co nie jest mi potrzebne, a na dodatek jest stosowane tylko w anglojęzycznych materiałach. Jednak współczynnik mglistości nie dał o sobie zapomnieć.
W 2010 roku ponownie musiałem go wykorzystać na prośbę zleceniodawcy- chodziło o doskonałą zrozumiałość tekstu przemówienia. Tym razem poszło lepiej, bo trafiłem na artykuł autorstwa Anny Seretny, który uzmysłowił mi, że współczynnik mglistości można (jednak) stosować w tekstach polskojęzycznych. Wystarczy wykonać małą zmianę.
Sprawdziłem. Działało.
Gdzie tkwił mój błąd? W ilości sylab. W anglojęzycznych tekstach przyjmuje się, że trudne słowo zaczyna się od trzech sylab (a tak właśnie liczyłem). Natomiast w naszej mowie złożoność słów zaczyna się dopiero od czterech.
Jeżeli nie znasz tego wzoru, chciałbym Ci o nim opowiedzieć. Możesz go wykorzystać zarówno do pisania artykułów, tekstów internetowych, życzeń, toastów, jak i wypracowań lub prac egzaminacyjnych.
Oczywiście, w dobie internetu istnieją programy do liczenia Gunning Fog Index. Jednak warto byś miał w swoim notatniku copywritera lub głowie wzór. Jest on bardzo prosty do zapamiętania.
1.Wybierz próbkę tekstu liczącą równo 100 słów.
2. Policz dokładnie słowa badanej próbki tekstu. (A)
3. Policz liczbę zdań.(B)
4. Policz średnią liczbę słów w zdaniach (A/B).
5. Policz trudne słowa- czyli liczące więcej niż cztery sylaby- o nich za chwilę. (C)
6. Policz procent słów trudnych.
7. Dodaj wyniki do siebie, a następnie sumę pomnóż przez 0,4.
0,4 x [ (A/B) + 100 x (C/A)]= Współczynnik mglistości
Do trudnych słów nie należą: nazwy własne oraz spójniki. Niektórzy zliczają również słowa wydłużone poprzez dodanie końcówki wynikającej z odmiany przez przypadki– jednak w swoich obliczeniach tego nie praktykuję.
Jak odczytywać wynik?
Im będzie on niższy, tym tekst jest czytelniejszy dla odbiorcy. Najbardziej pożądane są materiały, które nie przekroczą FI 9.
Warto byś pamiętał, że otrzymana liczna wskazuje przybliżoną liczbę lat szkolnej edukacji- potrzebną do zrozumienia danego tekstu. Przekroczenie wskaźnika powyżej 16 FI automatycznie zamieszcza tekst w grupy materiałów skierowanych do czytelników z wyższym wykształceniem.
Podcast (Odcinek 11) – Historie z życia wzięte
Skoro poruszyliśmy (kilka tygodni temu) temat spotów wideo, przyjrzyjmy się czy i tam znajdziemy jakieś historie?
Oczywiście, że są (chyba, że jest to blok reklamowy na kanale osiedlowej telewizji zawierający jedynie plansze graficzno-tekstowe).
Najpopularniejsze są te historie, które odwołują się do naszego codziennego życia. Skonstruowane w taki sposób, by odbiorca mógł łatwo zidentyfikować się z bohaterami kilkunastosekundowego spotu.
Najczęściej spotykanym tu scenariuszem jest ten opierający się na pokazaniu problemu, a następnie wyjawieniu tajemnicy jego rozwiązania. Stąd właśnie widzimy cudowne ozdrowienia obolałych kobiet, odmłodzone gwiazdy pokazujące jakie miały niegdyś zniszczone włosy, czy też przemienienie (za sprawą jednego dotknięcia gąbką) brudnej sterty naczyń w bajkowo czysty zestaw misek, garnków i talerzy. Wszystko to przedstawione w konwencji (choć wyidealizowanej, ale ) jak najbardziej przyjaznej (na pierwszy rzut oka) w odbiorze dla zwykłego Kowalskiego.
Na pierwszy rzut oka, bo jednym z założeń konstrukcji reklamy jest zaprezentowanie produktu w taki sposób odbiorcy, by ten został częściowo lub w pełni pozbawiony prawa swobodnego wyboru. Jednak nie to jest tematem tego wpisu.
Czasami twórcy reklam decydują się na wprowadzenie oryginalności i elementu zaskoczenia, lub sięgają po mniej utarte schematy konstrukcji reklamy. Stąd w sytuacje z codzienności wkraczają rozgadane produkty spożywcze, Serce i Rozum, a nawet selekcjoner polskiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej trenujący zwykłych mieszkańców naszego Kraju.
Efekt?
Niebywały. Dokładniej mówiąc, często wykraczający poza świat reklamy. Oto przykład: w jednym z centrów handlowych, na weekendowych, przedświątecznych zakupach, atrakcją większą od spotkania i zdjęcia z Mikołajem były przemierzające halę Serce i Rozum, które rozdawały tylko ulotki. To przy nich było najwięcej dzieci, a co za tym idzie i ich rodziców. Czy czegoś chcieć więcej?
Mówiąc o nietypowości warto zaznaczyć, ze czasem twórcy spotów sięgają po elementy szokujące (reklama shockvertising). Mają one na celu szokować odbiorcę prezentując treści, które zagrają na strunach emocji i przekonań odbiorcy. Najczęściej wykorzystują je w swoich scenariuszach wideo producenci kampanii społecznych. Stąd na ekranach telewizorów oraz monitorów widzimy historie przestrzegające za pomocą przykładów przed: narkotykami, alkoholem, czy też brakiem tolerancji. reklama shockvertising Mówiąc o nietypowości warto zaznaczyć, ze czasem twórcy spotów sięgają po elementy szokujące (reklama shockvertising). Mają one na celu szokować odbiorcę prezentując treści, które zagrają na strunach emocji i przekonań odbiorcy. Najczęściej wykorzystują je w swoich scenariuszach wideo producenci kampanii społecznych. Stąd na ekranach telewizorów oraz monitorów widzimy historie przestrzegające za pomocą przykładów przed: narkotykami, alkoholem, czy też brakiem tolerancji.
Podcast (Odcinek 9) Reklamowe historie z życia wzięte
W poprzednich wpisach dowiedziałeś się o sposobach pozyskiwania pomysłów do krótszych i dłuższych form prozatorskich.
Dziś chciałbym opowiedzieć o źródłach koncepcji tematów w reklamie– a dokładniej o tym, jak wiele łączy je z zamysłami na ciekawe opowiadanie lub książkę.
Uwaga! Nie będę tu mówił o sposobach tworzenia scenariuszy, prawidłach perswazji, zasadach prezentacji, regułach tworzenia tekstów ofert oraz wielu innych rzeczach związanych z dźwiękiem, obrazem i słowem pisanym w reklamie. Informacje o nich zamieszczę w przyszłych wpisach.
Często Zleceniodawcy zgłaszają się do mnie z prośbą o „podkręcenie już istniejącego tekstu”. Narzekają, że niby jest coś napisane, ale chyba nie interesuje odbiorców, bo nie korzystają z przedstawionej propozycji, dlatego potrzebny jest tu copywriter. Na tym poziomie współpracy przeglądam nadesłany materiał i badam go pod względem naniesienia poprawek. Następnie omawiam z Klientem możliwości wzmocnienia materiału. Zazwyczaj jednym z rozwiązań jest dodanie historii, która zainteresuje czytelnika.
Historia– co mam na myśli pod tym pojęciem?
Każda reklama potrzebuje jakieś formy przedstawienia. Samo pokazanie obrazu produktu wraz ze zwrotem do konsumenta: Masz to NATYCHMIAST kupić!, nie dadzą oczekiwanego efektu. Dlatego należy budować przekaz z wykorzystaniem odpowiednich reguł i metod- jedną z nich jest stworzenie przekazu w taki sposób, by odbiorca zidentyfikował swoje potrzeby z produktem. I tu właśnie do gry wchodzi historia.
Jej trzy najważniejsze wyznaczniki można krótko scharakteryzować:
- Opowiada o sytuacji związanej z reklamowanym produktem;
- Odwołuje się do doświadczeń dobrze znanych odbiorcy z codziennego życia (często tego z naszych marzeń, wyidealizowanego);
- Przebieg wydarzeń i następstw jest skonstruowany w taki sposób, by konsument mógł z łatwością przypisać produkt do (rozwiązania) swoich potrzeb.
Opcji na jej wykorzystanie jest wiele. Można uczynić ją tematem przewodnim tekstu (budować wokół niej ofertę, odwołując się do „wydarzenia”), lub stosować jako popierający przykład.
Spójrzmy jak to wygląda we fragmencie prac z zakresu copywritingu.
Jeżeli piszę ofertę dla sprzedawcy akcesoriów do aktywnej turystyki, zwykły tekst o sklepie z nożami, butami, sprzętem do paintballu i kurtkami moro mogę zacząć w ten sposób:
O wyjątkowości sklepu zadecydowało zdarzenie z 2008 roku, gdy jeszcze jako grupa zapalonych miłośników wypraw w głąb serca natury, postanowiliśmy założyć własny sklep. Miało to być miejsce dla osób takich jak my, rozumiejących, iż bezpieczeństwo aktywnego wypoczynku w dużym stopniu zależy od sprzętu turysty.
To był strzał w dziesiątkę!
To minimalistyczne wprowadzenie pozwoliło mi uzyskać dwie rzeczy. Pierwszą jest zgrabna możliwość przejścia do dalszych etapów oferty, gdzie opowiadam o produktach, bonusach, płatnościach itd. Drugą, o wiele ważniejszą z punktu widzenia sprzedawcy, jest opowiedzenie krótkiej historii powstania sklepu. Mającej na celu pokazanie czytającym jego ofertę Klientom, że posiada stosowną wiedzę o produktach oraz zna ich potrzeby, bo żyje i myśli (o sposobach bezpieczeństwa) tak jak oni.
Podobną funkcję możemy zaobserwować w opiniach i komentarzach zamieszczanych w serwisach e-comerce, listach sprzedażowych i innych miejscach, w których można zaprezentować zdanie klienta/użytkownika. Wystarczy tylko, że szukający dobrej wiertarki konsument trafi na kilka wypowiedzi typu:
Od dwudziestu lat pracuję w branży budowlanej, więc znam się na wytrzymałości sprzętu. Jednak praca z tą wiertarką przerosła moje oczekiwania. Ten mechanizm chłodzący jest niesamowity! Gdy skończyłem wiercić nią 50 otworów pod kołki fi 10 w blokowej płycie betonowej, była zaledwie lekko ciepła.
a już jest zainteresowany ofertą. Wszystko to dzięki przykładom popierającym niezawodność produktu.
Odwołanie się do problemów znanych z codziennego życia odbiorcy sprawdza się w każdym rodzaju przekonujących tekstów. Jednak szukając historii, należy zwrócić uwagę na to, do jakiej grupy docelowej ją kierujemy.
Bowiem logicznym jest, że sprzedając powyższą wiertarkę inna historia przemówi do majsterkowicza, a inna do gospodyni domowej.
Dlatego zalecam, przed przystąpieniem do pracy, dokładne wybadanie potrzeb społeczności, która przeczyta nasz tekst. W tym celu należy zajrzeć na fora i strony internetowe, które odwiedza potencjalny odbiorca, aby poznać jego problemy, sposób myślenia oraz język. Szybko przekonasz się, że to także rzetelny informator opotrzebach danej grupy docelowej, o których rozwiązaniu można opowiedzieć nie tylko w tekście, ale i w reklamach radiowych oraz telewizyjnych.
O nich wkrótce.